Οι μυκητιακές βλάβες των πλακών δέρματος και νυχιών είναι οι πιο συνηθισμένες δερματολογικές ασθένειες, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Ένωσης Υγείας. Παρέχουν μεγάλη ταλαιπωρία σε ένα άτομο, εμποδίζουν τη ζωή του στο νοικοκυριό, παραβιάζουν το συνηθισμένο βιορυθμμό. Η θεραπεία του μύκητα είναι μακρά και δαπανηρή. Ως εκ τούτου, γίνονται τα προηγούμενα διαγνωστικά, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να ξεκινήσετε τη θεραπεία, αποτρέποντας την ανάπτυξη επιπλοκών.
Τι είναι ένας μύκητας στα πόδια;
Ο μύκητας του δέρματος των ποδιών και των νυχιών είναι μια μολυσματική ασθένεια που επηρεάζει το ανώτερο στρώμα της επιδερμίδας των ποδιών και των πλακών των δακτύλων. Η ωχομυκητίαση (ιατρική ονομασία για την παθολογία) συμβαίνει λόγω των δερματικών αλλοιώσεων τέτοιων τύπων μικροοργανισμών όπως μούχλα, ζύμης, μανιτάρια του τύπου Candida, δερματομυκήτες, δερματόφυτα. Οι ομάδες δεδομένων των μικροοργανισμών είναι σε θέση να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν στο ανθρώπινο σώμα, επηρεάζοντας σταδιακά τα υγιή κύτταρα. Τις περισσότερες φορές, ο μύκητας βρίσκεται στους άνδρες, αφού η μικροχλωρίδα τους, πιο κατάλληλη για την ανάπτυξη μυκητιακών λοιμώξεων.
Σε ιατρική ταξινόμηση, υπάρχουν περίπου 50 διαφορετικοί τύποι μύκητας. Περίπου το 85% των μυκητιακών βλαβών προκαλούνται από δερματομυκομυκή. Μύκητας τύπος Candida γίνεται η αιτία της νόσου, περίπου το 10% - 12% των περιπτώσεων. Το υπόλοιπο μικρό ποσοστό μειώνεται στους μυκητικούς μικροοργανισμούς μούχλας, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται ενεργά με μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής.
Η ένταση της εξάπλωσης και ο βαθμός εξέλιξης των μυκητιακών ασθενειών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: ένα κλίμα που προάγει την αναπαραγωγή αυτού του τύπου βακτηρίων. Κοινωνικές συνθήκες της ανθρώπινης διαμονής. κριτήριο ηλικίας · μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος. ασυδοσία. Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν έναν μύκητα, μετά από 50 χρόνια, αφού το επίπεδο του PH είναι πολύ πιο αδύναμο και δεν είναι σε θέση να καταστείλει αυτό το είδος μικροοργανισμών.
Οι λόγοι για τη δημιουργία του μύκητα στα πόδια
Η διείσδυση των μυκητικών οργανισμών στο δέρμα οδηγεί στην ανάπτυξη μυκητιακής λοίμωξης. Λόγω της παρουσίας πρωτεολυτικών ενζύμων, οι μύκητες διεισδύουν εύκολα στους επιφανειακούς ιστούς της επιδερμίδας και η δομή της πρωτεΐνης τους επιτρέπει να αναπτύσσονται και να κρατούν ενεργά στη θέση τους.
Το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος είναι σε θέση να καταστείλει ανεξάρτητα το παθογόνο περιβάλλον, αλλά μερικές φορές αυτό δεν αρκεί. Στην επιφάνεια του δέρματος, περιέχουν ειδικά βακτήρια που υποστηρίζουν την ισορροπία οξέος-βάσης. Το αλκαλικό περιβάλλον είναι δυσμενές για την ανάπτυξη μυκητιακών λοιμώξεων, έτσι το μυκήλιο, το οποίο πέφτει σε υγιές δέρμα, πεθαίνει μετά από λίγο. Υπάρχουν όμως διάφοροι παράγοντες που επιτρέπουν στους μύκητες να συνηθίσουν στο δέρμα:
μηχανική βλάβη στο δέρμα (περικοπές, γρατζουνιές, εγκαύματα).
επιθετική έκθεση σε οικιακές χημικές ουσίες, μείωση της ισορροπίας οξέος βάσης του δέρματος (συχνή πρόσληψη ντους με σαμπουάν ή πηκτές, αποσμητικά πόδια, παρατεταμένη επαφή με νερό).
μακροπρόθεσμα φορώντας συνθετικά υλικά, προκαλώντας ενεργό εφίδρωση (συνθετικές κάλτσες, παπούτσια για ξυπόλυτο).
Υπερχιδία - Αυξημένη εφίδρωση που σχετίζεται με τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος.
Τα ανατομικά χαρακτηριστικά της οικοδόμησης του ποδιού, όπως τα επίπεδη πόδια ή τα στενά κενά μεταξύ των δακτύλων (επιδεινώνει την ποιότητα της υγιεινής σε αυτές τις περιοχές), που συμβάλλει στον κακό αερισμό των ποδιών.
υπερβολικά γρήγορη ανάπτυξη των νυχιών, καλλιέργεια νυχιών στο δέρμα.
κιρσοί ασθένειες.
τα κλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής (μέτριο ή κρύο κλίμα, στο οποίο πρέπει να φορούν συνεχώς κλειστά παπούτσια θέρμανσης).
που σχετίζονται με την ηλικία ανοσοποιητικών και ορμονικών αλλαγών.
Η παρουσία παθολογιών που επηρεάζουν την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος (διαβήτης, λοίμωξη από τον ιό HIV, παχυσαρκία, δυστροφία).
λαμβάνοντας αντιβιοτικά, κυτταροστατικούς παράγοντες, αντισυλληπτικά.
Συχνή χρήση αντισηπτικών παραγόντων (πηκτές, χαρτοπετσέτες, ειδικές λύσεις για την επεξεργασία του δέρματος).
Η διείσδυση του μύκητα στις πλάκες των νυχιών των ποδιών, εμφανίζεται ως εξής:
Ο μύκητας διεισδύει από την ελεύθερη άκρη του νυχιού (που κόβεται). Έτσι, η ανάπτυξη της νόσου αρχίζει κάτω από το ίδιο το νύχι, παραμορφώνοντας σταδιακά την ελεύθερη άκρη και εξαπλώνεται βαθιά σε υγιείς περιοχές. Αυτή η μορφή του μύκητα είναι η απλούστερη και εύκολα εξαλείφεται.
Τα ραχιαία μέσα (από την επιδερμίδα). Αυτή η μέθοδος βλάβης στις πλάκες των νυχιών είναι λιγότερο συνηθισμένη. Είναι χαρακτηριστικό μόνο για το Dermatomicetov. Η ραχιαία ήττα συνεπάγεται την ταχεία καταστροφή της πλάκας των νυχιών όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Με ζημιά στον εγγύς κύλινδρο. Αυτό είναι το πιο σπάνιο και πιο έντονο σχήμα του μύκητα των νυχιών. Η ασθένεια οδηγεί στην καταστροφή της δομής της ίδιας της φαλάνης των νυχιών. Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία εγκαίρως, τότε μπορείτε να χάσετε για πάντα το καρφί, αφού δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί ξανά. Η χρήση αλοιφών, πηκτών και υγρών σε αυτή τη μορφή του μύκητα είναι απολύτως αναποτελεσματική.
Σε μια ομάδα μεγάλων κινδύνων, βρίσκονται άτομα που επισκέπτονται συχνά δημόσιους χώρους: αθλητικά κλαμπ, δημόσια ντους, πισίνες, παραλίες με υδάτινα σώματα, σάουνες ή λουτρά. Επίσης, οι άνθρωποι που αποκτούν ήδη φορούν παπούτσια και ρούχα ή αλλάζουν με φίλους ή γνωστούς κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό.
Συμπτώματα του μύκητα των ποδιών και των καρφιών στα πόδια
Τα συμπτώματα και η πορεία της νόσου εξαρτώνται κυρίως από τον τύπο των μικροοργανισμών που προκάλεσαν αυτή την ασθένεια. Ένας άλλος παράγοντας είναι η ηλικία από το ηλικιωμένο άτομο, τόσο πιο έντονα θα είναι τα συμπτώματα και η διαδικασία βλάβης στο δέρμα και το νύχι επιταχύνεται σημαντικά.
Παρά την ατομική πορεία της νόσου, όσον αφορά τον τύπο των βακτηρίων και των χαρακτηριστικών του σώματος, υπάρχουν γενικά συμπτώματα με τα οποία μπορείτε να αναγνωρίσετε μυκητιακή λοίμωξη:
Παρουσία ενός μύκητα στο δέρμα των ποδιών, συμβαίνει η συμπύκνωση των ιστών, ειδικά στα φαλάγγα των δακτύλων. Κατά κανόνα, το δέρμα φωτίζεται, γίνεται ξηρό, αρχίζει να ξεφλουδίζει. Το ξεφλούδισμα συνοδεύεται από δυσάρεστη φαγούρα. Ο προάγγελος της βλάβης των πλακών των νυχιών είναι η φλεγμονή του πλησιέστερου κυλίνδρου. Ο μύκητας που επηρεάζει το δέρμα του κυλίνδρου νυχιών συνοδεύεται από μια φλεγμονώδη διαδικασία. Όταν πιέζεται στο δέρμα, ένα άτομο αισθάνεται πόνο, υπάρχει δυσφορία όταν φοράτε κλειστά παπούτσια.
Αν πρόκειται για τα ίδια τα νύχια, τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά. Πρώτον, μπορείτε να παρατηρήσετε μικρές αλλαγές στο χρώμα του νυχιού, γίνεται πιο λασπώδες και καλύπτεται με λευκή ομίχλη. Εάν η αιτία του μύκητα έγινε δερματομυκομυκή, αρχίζει να διαιρείται. Επιπλέον, το χρώμα των πλακών νυχιών συμβαίνει, γίνονται πιο κίτρινα, μετά από το οποίο αρχίζουν να συμπαγείς. Μετά τη σφράγιση, συμβαίνει η παραμόρφωση των νυχιών, τα φαλαμάκια των νυχιών αρχίζουν να γυρίζουν, το καρφί αρχίζει να χρωματίζεται σταδιακά.
Στη διαδικασία ανάπτυξης της νόσου, ένα άτομο αισθάνεται λίγο πόνο και κνησμό, υπάρχει η επιθυμία να γρατσουνίσει κάτω από ένα καρφί. Επιπλέον, για τον μύκητα του δέρματος, μια χαρακτηριστική δυσάρεστη ξινή μυρωδιά, η οποία είναι πολύ απτή σε ένα σφιχτό, κλειστό χώρο.
Θεραπεία του μύκητα του δέρματος και των καρφιών στα πόδια
Η θεραπεία των πλακών δέρματος και νυχιών είναι σημαντικά διαφορετική. Επομένως, η παρουσία και των δύο τύπων μύκητας περιλαμβάνει σύνθετη θεραπεία. Για τη θεραπεία του μύκητα του δέρματος, χρησιμοποιούνται συχνότερα οι αλοιφές, τα πηκτώματα ή οι κρέμες:
Θειική αλοιφή. Καταστρέφει τις πρωτεϊνικές μεμβράνες των μυκήτων, εμποδίζοντας την αναπαραγωγή τους. Η αλοιφή ανακουφίζει απόλυτα φαγούρα και εξαλείφει τη φλεγμονή.
Αλοιφή ψευδαργύρου. Συχνά χρησιμοποιείται στο σύμπλεγμα θεραπείας του μύκητα του δέρματος, επιταχύνοντας τη διαδικασία επούλωσης των τραυμάτων.
Σαλικυλική αλοιφή. Αυτό το εργαλείο είναι αποτελεσματικό για όλους τους τύπους μύκητα του δέρματος. Η πορεία της θεραπείας είναι μόνο 2 εβδομάδες.
Για τη θεραπεία πιο σοβαρών μορφών μυκητιακών λοιμώξεων που προκαλούνται από μυκητικό καλούπι, χρησιμοποιήστε φάρμακα για λήψη μέσα. Η ουσία αυτής της θεραπείας βασίζεται σε δύο αρχές:
Καταστρέψτε τον μύκητα στη φάση της ενεργού ανάπτυξης.
Σταματήστε την ανάπτυξη της παθογόνου μικροχλωρίδα.
Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, θα πρέπει να περάσετε από όλες τις απαραίτητες ιατρικές μελέτες και να καθορίσετε τον τύπο των μικροοργανισμών που προκάλεσαν τον μύκητα. Μόνο με βάση αυτά τα δεδομένα, ο γιατρός θα είναι σε θέση να συνταγογραφήσει αποτελεσματική θεραπεία.
Πρόληψη και θεραπεία του μύκητα στα πόδια με λαϊκές θεραπείες
Όπως ήδη αναφέρθηκε, ο σχηματισμός ενός μύκητα στο δέρμα των ποδιών και των καρφιών των ποδιών συνδέεται με την πτώση του φυσικού επιπέδου της αλκαλικής ισορροπίας PH5. 5. Είναι αλκαλική ισορροπία που εμποδίζει την ανάπτυξη παθογόνου μικροχλωρίδα. Ως εκ τούτου, η θεραπεία του μύκητα με λαϊκές θεραπείες, με στόχο την αύξηση της ισορροπίας όξινης βάσης του δέρματος. Οι αποτελεσματικές μεθόδους στο σπίτι οι μύκητες αγώνα στο σπίτι μπορούν να αποδοθούν στα εξής:
Ένα αλκαλικό λουτρό. Σε τρία λίτρα ζεστού νερού, διαλύστε μια κουταλιά της σούπας συνηθισμένο πέτρινο αλάτι (ακόμα καλύτερα ιωδοτοποιημένο) και σόδα μπάσταρδου. Βυθίστε σε μια τέτοια λύση του ποδιού, έχοντας προηγουμένως εκκαθαρίσει το δέρμα και κρατήστε για 15 λεπτά.
Μπάνιο με βάση το ξύδι και το ιώδιο. Προσθέστε σε μια λεκάνη με ζεστό νερό, μισό ποτήρι ξύδι τραπεζιού και 10 σταγόνες ιωδίου. Χαμηλώστε τα πόδια σας για 15 λεπτά. Ελλείψει του χρόνου, μπορείτε απλά να υγραίνει δύο βαμβακερά επιχρίσματα σε ξύδι και να σκουπίσετε κάθε πόδι με τα νύχια σας. Εάν το δέρμα έχει εστίες μυκητιακής λοίμωξης, θα πρέπει να λιπαίνονται με ιώδιο έτσι ώστε ο μύκητας να μην εξαπλώνεται.
Χυμός λεμονιού. Πιέστε το χυμό ενός λεμονιού και προσθέστε μια πρέζα αλατιού σε αυτό. Βυθίστε ένα βαμβάκι στο χυμό και θεραπεύστε όλες τις πληγείσες περιοχές του δέρματος και επίσης τα νύχια. Επαναλάβετε τη διαδικασία τρεις φορές την ημέρα.
Τέτοιες διαδικασίες θα χρησιμεύσουν ως εξαιρετική πρόληψη του μύκητα για άτομα που οδηγούν ενεργό τρόπο ζωής, επισκέπτοντας αθλητικά συγκροτήματα, πισίνες. Για προληπτικούς σκοπούς, είναι αρκετή μία διαδικασία ανά εβδομάδα. Για τη θεραπεία απλών μορφών μυκητιακής λοίμωξης, η θεραπεία πραγματοποιείται καθημερινά, για μία εβδομάδα. Ακόμη και αν τέτοιες μέθοδοι δεν βοηθούν στην εξάλειψη του μύκητα, θα είναι σε θέση να επιβραδύνουν την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών, στην επίσκεψή σας στον δερματολόγο.
