Οι δερματικές μυκήσεις είναι μια κοινή ομάδα ασθενειών.
Οι ασθενείς δεν τους παίρνουν πάντα αρκετά σοβαρά, γεγονός που οδηγεί σε προηγμένες μορφές παθολογίας που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να απαλλαγείτε από μυκητιασικές λοιμώξεις στα πόδια σας και να απαλλαγείτε από τη δυσάρεστη ασθένεια, όπως μυκητιασικές λοιμώξεις των ποδιών και των ποδιών σας.
Δερματική μυκητίαση μεταξύ των δακτύλων - πώς εμφανίζεται η ασθένεια;
Η δερματική μυκητίαση είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από παρασιτικοποίηση του δέρματος από μύκητες. Μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα. Τις περισσότερες φορές όμως, επιλέγουν πτυχώσεις δέρματος. Οι χώροι μεταξύ των ποδιών είναι το αγαπημένο τους μέρος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα πόδια ιδρώνουν συχνά και σε στενά παπούτσια η υγρασία δεν έχει χρόνο να εξατμιστεί. Επομένως, οι χώροι μεταξύ των δακτύλων είναι συχνά υγροί και υγροί. Και αυτές οι συνθήκες είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο μύκητας για αναπαραγωγή. Δεν είναι ασυνήθιστο να μπει ο μύκητας στις οδοντώσεις μεταξύ των δακτύλων από μολυσμένα νύχια.
Συμβάλλετε στην ανάπτυξη δερματικών παθήσεων:
- ανεπαρκής υγιεινή των ποδιών, υπερθέρμανση ή υποθερμία
- προδιάθεση για αυξημένη εφίδρωση
- κακή κυκλοφορία του αίματος στο πόδι που σχετίζεται με καρδιακές παθήσεις, κάπνισμα, σακχαρώδη διαβήτη.
- στρες;
- κάλοι και κοψίματα στο δέρμα των ποδιών.
- έλλειψη βιταμινών και μετάλλων (κυρίως ψευδάργυρος) στο σώμα.
- τροφικά έλκη στο πόδι.
- ορμονική ανισορροπία και θυρεοειδή ασθένεια
- υπέρβαρος;
- υπερβολικά ξηρό δέρμα.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μύκητας μεταξύ των ποδιών δεν αναπτύσσεται εάν το άτομο έχει υγιή ανοσία.
Η ασθένεια είναι πιο συχνή στους άνδρες, λόγω της συχνότερης φθοράς σφιχτών παπουτσιών. Ο μύκητας στα πόδια μπορεί να εμφανιστεί όχι μόνο σε ενήλικες, αλλά και σε παιδιά.
Οι μυκητιάσεις του δέρματος μεταξύ των ποδιών στο 90% των περιπτώσεων προκαλούνται από τη δραστηριότητα τριών τύπων μυκήτων από την ομάδα των δερματομυκητών - Trichophyton, Microsporum, Epidermophyton. Επίσης, συχνά το δέρμα στους διαγεννητικούς χώρους επηρεάζεται από μύκητες του γένους Candida.
Τις περισσότερες φορές, η λοίμωξη αρχικά αναπτύσσεται στην κοιλότητα μεταξύ των δύο μικρότερων δακτύλων. Ωστόσο, ενδέχεται να επηρεαστούν και άλλοι διαχωριστικοί χώροι. Μόλις βρεθεί στο δέρμα, ο μύκητας πολλαπλασιάζεται ενεργά σε αυτό. Τα υπολείμματα της κεράτινης στιβάδας του δέρματος χρησιμεύουν ως τροφή για μικροοργανισμούς.
Μια δερματική λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί από άτομο σε άτομο. Για αυτό, αρκεί μια απλή επαφή του δέρματος των ποδιών με επιφάνειες που περιέχουν τον μύκητα. Η μετάδοση του παθογόνου μπορεί να συμβεί με τη βοήθεια παπουτσιών, καλτσών, κοινόχρηστων πετσετών και βρεγμένου δαπέδου στο δωμάτιο του ντους. Είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε προσεκτικά την προσωπική υγιεινή, να χρησιμοποιείτε μόνο προσωπικά αντικείμενα. Σε πισίνες, ντους, μπανιέρες και σάουνες, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προσωπικές ή μίας χρήσης παντόφλες και σαγιονάρες.
Συχνά, μια δερματική ασθένεια μεταδίδεται από το ένα μέλος της οικογένειας στο άλλο, χρησιμοποιώντας τα ίδια είδη παπουτσιών, πεντικιούρ, κάλτσες, πετσέτες, περπατώντας στο σπίτι με γυμνά πόδια κ. λπ.
Συμπτώματα μυκητιασικής λοίμωξης στο δέρμα των ποδιών.
Τα συμπτώματα της μυκητιάσεως των ποδιών σε πρώιμο στάδιο:
- κνησμός και καύση, χειρότερα τη νύχτα
- ξηρότητα
- ξεφλούδισμα του δέρματος
- μικρές ρωγμές.
Με την ανάπτυξη της νόσου, τα συμπτώματα εντείνονται, ο κνησμός και το κάψιμο γίνονται αφόρητα, οδηγούν σε ξύσιμο και ερεθισμό του δέρματος, οι ρωγμές γίνονται βαθύτερες. Το δέρμα των ποδιών γίνεται τραχύ. Εμφανίζονται πόνοι, μια δυσάρεστη οσμή που δεν περνά ακόμη και μετά το πλύσιμο, το οίδημα και την υπεραιμία, υπάρχει αποκόλληση της επιδερμίδας.
Στη συνέχεια εμφανίζονται φυσαλίδες γεμάτες με ορώδες υγρό. Μετά το άνοιγμά τους, τα επούλωση ελκών που δεν θεραπεύονται παραμένουν στο δέρμα. Ένα βακτηρίδιο ενώνει τη μυκητική λοίμωξη.
Ξεφλούδισμα των νυχιών, μπορεί να εμφανιστούν αποστήματα. Μια επιπλοκή της μυκητίασης των ποδιών μπορεί να είναι η διείσδυση του μύκητα στην κυκλοφορία του αίματος και η εξάπλωση της λοίμωξης σε όλο το σώμα. Ταυτόχρονα, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται. Μπορεί επίσης να αναπτυχθούν γαστρεντερικές αλλοιώσεις στα πόδια. Καρδιαγγειακές παθήσεις, καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας και σακχαρώδης διαβήτης περιπλέκουν την πορεία της δερματικής νόσου
Για τη διάγνωση της μυκητίασης των ποδιών, μπορεί να μην είναι αρκετό για έναν γιατρό να εξετάσει το δέρμα. Συχνά είναι απαραίτητο να αναλυθεί η σύνθεση της μικροχλωρίδας του δέρματος. Για αυτό, λαμβάνεται απόξεση από την πληγείσα επιφάνεια. Ο μύκητας μπορεί να βρεθεί στο δέρμα ακόμη και αν δεν υπάρχουν ορατά συμπτώματα λοίμωξης.
Υπάρχει επίσης μια δημοφιλής μέθοδος για τον προσδιορισμό της παρουσίας μύκητα στο πόδι. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να βάλετε το πόδι σας σε λουτρό υπερμαγγανικού καλίου. Εάν δεν υπάρχει μύκητας στο δέρμα, τότε θα γίνει ροζ και οι πληγείσες περιοχές θα γίνουν λευκές.
Πώς να αφαιρέσετε τον μύκητα μεταξύ των ποδιών;
Η μόλυνση στο δέρμα σας είναι πολύ εύκολη, αλλά η απαλλαγή από αυτήν είναι πολύ πιο δύσκολη. Οι μυκητιάσεις του δέρματος αντιμετωπίζονται πάντα στο σπίτι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ασθενής σίγουρα θα βοηθηθεί από εντελώς ανεξάρτητη θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται ιατρική συμβουλή.
Υπάρχουν πολλά αντιμυκητιακά φάρμακα που σκοτώνουν αποτελεσματικά τον μύκητα. Ωστόσο, η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της νόσου. Εάν έχει πάει πολύ μακριά, θα είναι δύσκολο να απαλλαγούμε από τη μόλυνση. Στο αρχικό στάδιο, χρησιμοποιούνται εξωτερικά αντιμυκητιασικά φάρμακα. Εάν η ασθένεια έχει ήδη ξεκινήσει, τότε οι γιατροί συνιστούν τη θεραπεία με συστηματικά μέσα. Τις περισσότερες φορές, η τερβιναφίνη, η ιτρακοναζόλη, η φλουκοναζόλη συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων.
Δημοφιλείς αντιμυκητιασικοί παράγοντες:
- νυστατίνη,
- φλουκοναζόλη,
- κετοκοναζόλη,
- κλοτριμαζόλη,
- τερβιναφίνη,
- ναφτιφίνη,
- μικοναζόλη,
- ιτρακοναζόλη,
- ναταμυκίνη.
Ορισμένες αντιμυκητιακές αλοιφές περιέχουν επίσης αντιφλεγμονώδη συστατικά.
Η μέθοδος εφαρμογής όλων των αλοιφών είναι η ίδια - πρέπει να εφαρμόζονται τακτικά στις πληγείσες περιοχές του δέρματος με ένα λεπτό στρώμα. Ορισμένες αλοιφές αρκούν για χρήση μία φορά την ημέρα, άλλες απαιτούν συχνότερη εφαρμογή. Τα αντιμυκητιακά σπρέι που μπορούν να ψεκαστούν στην πληγείσα περιοχή είναι ακόμη πιο βολικά από τις αλοιφές.
Η θεραπεία με αντιμυκητιακές αλοιφές μπορεί να είναι χρονοβόρα. Ορισμένοι τύποι αλοιφών μπορούν να απαλλαγούν από τη μόλυνση μετά από 2 εβδομάδες. Αλλά με σοβαρή βλάβη, η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να διαρκέσει έως και 3 μήνες. Οι γιατροί συμβουλεύουν να εφαρμόσουν την αλοιφή τουλάχιστον 2 εβδομάδες αφού περάσουν τα ορατά συμπτώματα της νόσου. Και μία φορά κάθε έξι μήνες, είναι απαραίτητο να λιπαίνετε τα δάχτυλα των ποδιών με αλοιφές για προληπτικούς σκοπούς.
Επίσης, με σοβαρή λοίμωξη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν συστηματικά αντιμυκητιασικά φάρμακα. Ωστόσο, έχουν έναν μακρύ κατάλογο αντενδείξεων και παρενεργειών. Συγκεκριμένα, τα χάπια για μύκητες αντενδείκνυται σε έγκυες γυναίκες. Επίσης, απαγορεύονται πολλές αλοιφές δέρματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εάν υπάρχει ανάγκη χρήσης τέτοιων τοπικών παρασκευασμάτων, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Δεν επιτρέπονται όλα τα φάρμακα στην παιδική ηλικία. Επομένως, πρέπει να δείτε τις οδηγίες για το επιλεγμένο εργαλείο. Ορισμένα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την ηλικία των 2 ετών, άλλα από τα 12.
Ένας ειδικός πρέπει να επιλέξει το σωστό φάρμακο. Η εσφαλμένη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων όχι μόνο δεν ανακουφίζει τον ασθενή από παθογόνους μικροοργανισμούς, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ανάπτυξη αντοχής σε αυτούς (ειδικά σε καταστάσεις όταν ο ασθενής επανεμφανίζεται συνεχώς). Οι τοξίνες που εκκρίνονται από πολλούς μύκητες καταστέλλουν την τοπική ανοσία, η οποία συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη της λοίμωξης.
Επιπλέον, λαμβάνονται σύμπλοκα βιταμινών και μετάλλων. Εάν η ασθένεια περιπλέκεται από βακτηριακή λοίμωξη, ο γιατρός συνταγογραφεί αντιβιοτικά, αλλά εάν υπάρχουν ενδείξεις αλλεργίας, συνταγογραφούνται αντιισταμινικά. Η θεραπεία μπορεί να συμπληρωθεί με αντιφλεγμονώδεις αλοιφές, αλοιφές σαλικυλικού, θειικού, ιχθυόλης και ψευδαργύρου.
Σαλικυλική αλοιφή:
- έχει αντισηπτικές ιδιότητες,
- αποτρέπει την κερατινοποίηση του δέρματος,
- προωθεί την αποκατάσταση της επιδερμίδας,
- αποτρέπει την εξάπλωση της λοίμωξης.
Η αλοιφή ψευδαργύρου περιέχει λανολίνη, μενθόλη, οξείδιο του ψευδαργύρου. Η αλοιφή ψευδαργύρου έχει απολυμαντικές ιδιότητες, προάγει την αναγέννηση του δέρματος, ανακουφίζει από τον κνησμό και το κάψιμο.
Η αλοιφή θείου έχει αντιφλεγμονώδεις, μαλακτικές και απολυμαντικές ιδιότητες. Η αλοιφή Ichthyol έχει κερατολυτική, αντιφλεγμονώδη, βακτηριοκτόνο δράση. Επίσης, η αλοιφή ιχθυόλης προάγει την αναγέννηση των ιστών.
Μην ξεχνάτε επίσης την υγιεινή των ποδιών. Είναι απαραίτητο να εγκαταλείψετε τα σφιχτά, άβολα παπούτσια, τις συνθετικές κάλτσες και τις κάλτσες, να αλλάζετε τακτικά τους πάτους. Τα παπούτσια πρέπει να απολυμαίνονται με αντιμυκητιακά σπρέι. Πράγματι, η θεραπεία δεν θα έχει καμία επίδραση εάν το δέρμα του ασθενούς μολύνεται συνεχώς με νέα τμήματα του μύκητα που ζει στα παπούτσια.
Μύκητας μεταξύ των ποδιών: θεραπεία με λαϊκές θεραπείες στο σπίτι
Η θεραπεία με φαρμακευτικά παρασκευάσματα δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επομένως, οι άνθρωποι στρέφονται σε λαϊκές θεραπείες. Αυτή η προσέγγιση είναι επίσης κατανοητή επειδή πολλές συνθετικές αντιμυκητικές αλοιφές και σπρέι δεν είναι καθόλου φθηνές. Η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες μπορεί να πραγματοποιηθεί ως συμπλήρωμα της θεραπείας με αλοιφές δέρματος φαρμακείου.
Οι απλούστερες λαϊκές θεραπείες για να απαλλαγούμε από τον μύκητα είναι τα λουτρά με αλάτι και σόδα. Για να προετοιμάσετε τους δίσκους, θα χρειαστείτε 2-3 κουταλιές της σούπας αλάτι ή σόδα ανά 5 λίτρα. νερό. Θερμοκρασία νερού - + 40-45 ° C. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 15-20 λεπτά.
Μία από τις καλύτερες θεραπείες είναι ένα λουτρό με βότανα με αντισηπτικές ιδιότητες. Μπορεί να είναι χαμομήλι, φασκόμηλο, καλέντουλα, τσουκνίδα, St. John's wort. Για να προετοιμάσετε το μπάνιο, χρειάζεστε 2-3 κουταλιές της σούπας. φυτικά υλικά (μπορείτε να πάρετε ένα μείγμα από διάφορα βότανα) επιμείνετε σε ένα ποτήρι βραστό νερό, στραγγίστε και προσθέστε σε ένα δοχείο 5 λίτρων με νερό για μπάνιο. Το νερό πρέπει να είναι ζεστό, αλλά να μην καίει το δέρμα των ποδιών. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 15-20 λεπτά.
Πολλοί άνθρωποι παρουσία μύκητα στο δέρμα των ποδιών βοηθούνται επίσης από λουτρά με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Για την παρασκευή ενός ανοιχτού ροζ διαλύματος, χρειάζονται μόνο λίγες κόκκο υπερμαγγανικού καλίου. Μπορείτε επίσης να υγράνετε κομμάτια βαμβακιού με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και να τα κολλήσετε μεταξύ των δακτύλων σας.
Το βορικό οξύ είναι επίσης αποτελεσματικό στη θεραπεία της νόσου. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υγρό βορικό οξύ και σκόνη. Το οξύ μπορεί να προστεθεί στα λουτρά και να αντιμετωπιστεί με πληγείσες περιοχές.
Για τους δίσκους, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα ελαφρώς ζεστό 9% διάλυμα επιτραπέζιου μηλόξυδου. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 15 λεπτά. Μπορείτε επίσης να φτιάξετε λοσιόν ξιδιού.
Μια άλλη συνταγή είναι τα λουτρά ιωδίου. Για να προετοιμάσετε το διάλυμα, αρκεί να αραιώσετε 20 σταγόνες σε 3 λίτρα ζεστού νερού. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 15 λεπτά, η διάρκεια της θεραπείας είναι 2-3 εβδομάδες.
Μετά το τέλος των διαδικασιών νερού, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε το δέρμα από κερατινοποιημένους και νιφάδες ιστούς. Συνιστάται να κάνετε λουτρά τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, κατά προτίμηση τη νύχτα.
Επίσης, για τη θεραπεία της μυκητιάσεως των ποδιών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλοιφή με σκόρδο, σαμπουάν κατά της πιτυρίδας με αντιμυκητιασικά συστατικά, λοσιόν με χλωρεξιδίνη και υπεροξείδιο του υδρογόνου.
Πρόληψη δερματικών μυκητών των ποδιών
Η ασθένεια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της μη συμμόρφωσης με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής. Επομένως, είναι απαραίτητο:
- Μην χρησιμοποιείτε εργαλεία πεντικιούρ, πετσέτες, παντόφλες, κάλτσες και παπούτσια άλλων ανθρώπων, μην επιτρέπετε στους ξένους να χρησιμοποιούν τα παπούτσια, τις κάλτσες, τα είδη υγιεινής τους.
- παρατηρήστε την υγιεινή των ποδιών, πλύνετε το δέρμα καθημερινά με σαπούνι, φροντίζοντας προσεκτικά τους διαφυλακτικούς χώρους
- τακτοποιείτε τα νύχια τακτικά.
- Φορέστε άνετα παπούτσια και κάλτσες από αναπνεύσιμο ύφασμα.
- αλλάζετε τακτικά κάλτσες, φοράτε κάλτσες πλυμένες σε θερμοκρασία τουλάχιστον + 40 ° С.
- άσκηση για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στα πόδια σας.
Ποια είναι η ταχύτερη θεραπεία;
Είναι αδύνατο να πούμε ξεκάθαρα ποια θεραπεία είναι η ταχύτερη και καλύτερη. Σε τελική ανάλυση, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας για μια δερματική μυκητιακή νόσο εξαρτάται από πολλές περιστάσεις - τη σοβαρότητα της παθολογίας, το επίπεδο ανοσίας, την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών. Μερικοί ασθενείς βοηθούνται με παραδοσιακές μεθόδους, άλλοι - με φαρμακευτικές αλοιφές. Είναι σημαντικό να μην ξεκινήσετε τη νόσο και να ξεκινήσετε τη θεραπεία με το πρώτο σημάδι της. Είναι επίσης σημαντικό να προσδιοριστεί ο τύπος του παθογόνου. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να δείτε έναν γιατρό. Ίσως θα είναι σε θέση να βρει την καλύτερη επιλογή για το φάρμακο.