Τύποι μύκητα στα πόδια (φωτογραφία)

Διάφοροι τύποι μύκητα στα ανθρώπινα πόδια ονομάζονται μυκήτες. Όταν προσβάλλεται το δέρμα, η ασθένεια αναφέρεται στην ομάδα της δερματομυκητίασης (επιδερμοφύτωση, τριχοφυτία), καθώς το δέρμα μεταφράζεται από τα ελληνικά ως δέρμαΕάν το νύχι επηρεάζεται, τότε η νόσος ορίζεται ως ονυχομυκητίαση.

Αιτίες της νόσου

Ο μύκητας στα πόδια είναι μια κοινή ασθένεια που εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο. Πιο συνηθισμένο στις πόλεις παρά στις αγροτικές περιοχές. Η ομάδα κινδύνου για τη σύσπαση μύκητα ποδιών περιλαμβάνει αθλητές, εργαζόμενους στο ντους και εργαζόμενους σε καταστήματα. Τα παιδιά έχουν λεπτότερο δέρμα που δεν προστατεύεται από εξωτερικούς παράγοντες, επομένως είναι επίσης ευαίσθητα σε μυκητίαση. Ένας άλλος λόγος είναι η αυξημένη εφίδρωση των ποδιών, ως αποτέλεσμα ασθενειών στο σώμα ή συγγενών χαρακτηριστικών. Οι δερματολόγοι πιστεύουν ότι ο κίνδυνος προσβολής του μύκητα των ποδιών αυξάνεται με την ηλικία. Παράγοντες που συμβάλλουν στην ασθένεια:

1. φορώντας κλειστά δερμάτινα παπούτσια
2. ζεστό περιβάλλον με υψηλή υγρασία, χαρακτηριστικό όταν φοράτε παπούτσια.
3. παραβίαση της παροχής αίματος στα άκρα ·
4. συχνές επισκέψεις σε πολυσύχναστα μέρη ·
5. ένα αδύναμο ή δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα ·
6. φορώντας παπούτσια ξένων.

Ταχεία μόλυνση

Η δερματομυκητίαση των ποδιών μεταδίδεται εύκολα σε δημόσιους χώρους από ένα άρρωστο άτομο σε ένα υγιές άτομο. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω επιφανειών επαφής: πατώματα, είδη οικιακής χρήσης, είδη προσωπικής υγιεινής, παπούτσια κάποιου άλλου. Ο μύκητας μεταδίδεται με άμεση επαφή, πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα, γι 'αυτό είναι τόσο εύκολο για αυτούς να μολυνθούν. Δεν περιλαμβάνονται καταστάσεις μετάδοσης του μύκητα στα κομμωτήρια μέσω εργαλείων κατά τη διάρκεια ενός πεντικιούρ, καθώς και πετσετών. Η ασθένεια επηρεάζει το δέρμα των ποδιών. Είναι συνηθισμένο στους άντρες, καθώς περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε κλειστά παπούτσια. Συχνές επισκέψεις σε γυμναστήρια, μπάνια, στρατιωτικές υπηρεσίες, όπου δεν χρειάζεται πάντα να φοράτε το δικό σας μέγεθος παπουτσιού - όλα αυτά δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την αναπαραγωγή παθογόνων βακτηρίων. Μια μη αεριζόμενη περιοχή του δωματίου είναι ευεργετική για μύκητες που προκαλούν ασθένειες για αναπαραγωγή. Η εξάπλωση της παθογόνου χλωρίδας είναι πολύ γρήγορη. Ο τόπος όπου κυριαρχεί ο μύκητας είναι τα δάχτυλα των ποδιών και τα διαγώνια. Οι σάουνες και τα λουτρά χαρακτηρίζονται από υψηλή υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες είναι ιδανικές για την ανάπτυξη παθογόνων μικροχλωρίδων.

Η μόλυνση από μύκητες μπορεί να είναι άμεση και έμμεση. Άμεσα, μπορείτε να μολυνθείτε μέσω άμεσης επαφής με ένα άρρωστο άτομο. Η έμμεση μόλυνση περιλαμβάνει τη χρήση αντικειμένων που έχουν χρησιμοποιηθεί από ένα άρρωστο άτομο.

Εκδηλώσεις μυκητών

Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναι η εμφάνιση κλιμάκων του δέρματος στην περιοχή των ποδιών. Μέσω αυτών των στοιχείων, εμφανίζεται μόλυνση. Η αυξημένη εφίδρωση είναι ένας ευνοϊκός παράγοντας για την αναπαραγωγή μικροβίων, καθώς η αλλοιωμένη σύνθεση του ιδρώτα γίνεται θρεπτική ουσία για την ανάπτυξη της παθογόνου χλωρίδας.

Υπολείμματα βρωμιάς και νημάτων από κάλτσες συλλέγονται επίσης μεταξύ των δακτύλων. Όταν προστίθεται μυκητιασική λοίμωξη στους αναφερόμενους παράγοντες, εμφανίζεται ερυθρότητα εκεί. Η πληγείσα περιοχή αρχίζει να φαγούρα αφόρητα, προκαλώντας δυσφορία στο άτομο. Το δέρμα αρχίζει να ξεφλουδίζει, γεγονός που προκαλεί επώδυνες ρωγμές. Όταν περπατάτε, υπάρχουν δυσάρεστες οδυνηρές αισθήσεις λόγω της παρουσίας πληγών στο δέρμα του ποδιού. Το δέρμα αρχίζει να πυκνώνει και η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί στα νύχια. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η μυκητίαση εξαπλώνεται και επηρεάζει τα νύχια, καταστρέφοντάς τα. Η πλάκα νυχιών αλλάζει πρώτα το χρώμα της σε λευκή απόχρωση. Στη συνέχεια, μπορεί να ξεφλουδίσει. Σχηματίζονται κενά μεταξύ της πλάκας των νυχιών και του νυχιούΜε μύκητα στα πόδια, εμφανίζεται μια δυσάρεστη μυρωδιά. Το χειμώνα, όταν φορούν κλειστά παπούτσια, το πόδι δεν αερίζεται, η ένταση της βλάβης των ποδιών αυξάνεται. Για τη θεραπεία αυτής της παθολογίας, απαιτείται ακριβής διατύπωση της σωστής διάγνωσης, επειδή υπάρχουν πολλοί τύποι μυκητιακών παθογόνων.

Οι κύριοι τύποι ασθενειών

• Ο τύπος μεμβράνης (ενδογενής μορφή) είναι ο πιο συνηθισμένος. Παρατηρείται μυκητιασική λοίμωξη μεταξύ του πέμπτου και του τέταρτου δακτύλου. Σταδιακά, το δέρμα αποκτά μια φολιδωτή δομή με στοιχεία ρωγμών. Μερικές φορές μια βακτηριακή λοίμωξη συνδέεται με τον μύκητα, η οποία προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη βλάβη στο δέρμα των ποδιών.
• Τύπος μοκασίνι. Εκδηλώνεται από πόνο στο πόδι. Στη συνέχεια, το δέρμα πυκνώνει, πυκνώνει και ραγίζει. Σοβαρές μυκητιακές βλάβες συλλαμβάνουν τα νύχια, τα οποία με την πάροδο του χρόνου μπορούν να αρχίσουν να καταρρέουν, να ξεφλουδίζουν.
• Φυσαλιδώδης τύπος (δυσιδρωτική μορφή). Εκδηλώνεται με την εμφάνιση κυψελών κάτω από το δέρμα, γεμάτο με υγρό. Συχνά προχωρά μαζί με βακτηριακή λοίμωξη.

Τύποι μύκητα στα πόδια φωτογραφία με ονόματα

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυκήτων, αντιστοιχούν σε διάφορες ασθένειες. Υπάρχουν τέσσερις πιο συνηθισμένοι τύποι μυκήτων που προκαλούν βλάβη στα πόδια.

• Το Trichophyton rubrum (Trichophytonrubrum) είναι γεμάτο με rubrophytosis.

• Το Trichophyton interdigitale (Trichophytoninterdigitale) επηρεάζει το δέρμα μεταξύ των δακτύλων, εμπλέκοντας ολόκληρο το πόδι στην ασθένεια. Προκαλεί ασθένεια επιδερμοφύτωσης.
• Το Trichophyton mentagrophytes οδηγεί σε πλήρη επιδερμοφύτωση.
• Το Candida albicans είναι ένας θηλυκός μύκητας. Προκαλεί καντιντίαση των ποδιών, αλλά αυτό είναι σπάνιο.

Η επιδερμοφύτωση και η τριχοφυτότωση (ρουμπύκωση) είναι δερματικές παθήσεις που ονομάζονται συλλογικά μυκόζες των ποδιών, που προκαλούνται από παρασιτικούς μύκητες του γένους δερματοφύτων.

Ταξινόμηση

Δερματοφυτικοί μύκητες:

• microsporum;
• επιδερμόφυτο;
• τ.

Καλούπια που προκαλούν μυκητιακές ασθένειες:

• hendersonula;
• altemaria;
• μικρό.

Παθογόνοι μύκητες ζύμης:

• pityrosporum;
• candida;
• κρυπτοκοκκός;
• μαλαζία;
• κοκκιδοειδή;
• ιστοπλασμα
• β.

Προληπτικά μέτρα

Δεδομένου ότι οι μύκητες αγαπούν ένα ζεστό, υγρό βιότοπο, αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να παραβιάσετε αυτές τις συνθήκες για να τους απαλλαγείτε. Επομένως, για την πρόληψη του μύκητα, τα πόδια πρέπει να είναι καθαρά και στεγνά. Είναι σημαντικό να αλλάξετε τις κάλτσες και να στεγνώσετε τα παπούτσια σας εγκαίρως. Υπάρχουν ειδικά αντιιδρωτικά που θα εμποδίσουν την ανάπτυξη παθογόνων μικροχλωρίδων. Είναι καλύτερα να επιλέξετε δερμάτινα υποδήματα για να διατηρήσετε τις φυσιολογικές μεταβολικές διαδικασίες μεταξύ των ποδιών και του περιβάλλοντος. Το πόδι θα ιδρώνει λιγότερο και οι συνθήκες αναπαραγωγής δεν θα δημιουργηθούν για τους μύκητες. Συνιστάται να φοράτε κάλτσες στο σπίτι, τις οποίες βγάζετε και πλένετε, ενώ τα μικρόβια και η βρωμιά θα συσσωρεύονται στα παπούτσια του σπιτιού.

Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε μόνο τα δικά σας πράγματα, καθώς δεν γνωρίζετε για την παρουσία ασθενειών άλλων ατόμων. Η ασυλία σας μπορεί να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα παθογόνα και να μολυνθεί. Πρέπει να αερίζετε τα παπούτσια σας πιο συχνά. Όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους, συνιστάται να πάρετε μαζί σας προσωπικά είδη υγιεινής. Ποτέ μην περπατάτε χωρίς παπούτσια στο πάτωμα σε πισίνες και ντους. Βοηθά επίσης η χρήση προφυλακτικών αντιμυκητιασικών κρεμών και αλοιφών. Άλλωστε, πισίνες, αποδυτήρια, σάουνες και άλλα δωμάτια με υψηλή υγρασία είναι χώροι αναπαραγωγής για μύκητες. Στο σπίτι στο μπάνιο, είναι καλύτερα να απορρίπτετε πορώδη χαλιά.

Ομάδα κινδύνου

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο ευαίσθητοι σε αυτήν την ασθένεια από άλλους. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα στο σώμα, όπως:

• υπερβολικό βάρος;
• παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος στα πόδια.
• επίπεδα πόδια και παραμορφώσεις των ποδιών
• εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
• άτομα υπό πίεση
• μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά.

Διαγνωστικά της μυκητιακής νόσου των ποδιών

Ο γιατρός διεξάγει μια λεπτομερή εξέταση του ποδιού, ρωτάει παράπονα. Δείγματα δέρματος λαμβάνονται από τον ασθενή για να ελεγχθεί για μύκητα. Λαμβάνεται θραύσμα δέρματος με ένα μηδέν, ειδικά κατασκευασμένο, γρατσουνιές στο πόδι. Για ανάλυση, το καρφί κόβεται από το μέρος που έχει μολυνθεί με τον μύκητα. Η παρουσία μυκητίασης καθορίζεται από ειδικές εξετάσεις. Για να προσδιοριστεί ο τύπος του μύκητα, καλλιεργείται, δηλαδή καλλιεργείται. Σε σπάνιες περιπτώσεις, με προχωρημένο στάδιο της νόσου, στον ασθενή μπορεί να συνταγογραφηθεί βιοψία. Σε αυτήν την περίπτωση, το παρασκευασμένο υλικό εξετάζεται με μικροσκόπιο.

Μέθοδοι θεραπείας

Για να λάβετε αποτελέσματα από τη θεραπεία, είναι απαραίτητο να αποσαφηνίσετε τον τύπο του μύκητα και την παρουσία λοιμώξεων, εάν υπάρχουν, έχουν ενταχθεί σε αυτόν. Λαμβάνεται επίσης υπόψη ο βαθμός ζημίας.

Η βάση της θεραπείας τύπου μεμβράνης μοιάζει με την εφαρμογή αντιμυκητιασικών φαρμάκων στην πληγείσα περιοχή. Είναι βολικό να το κάνετε ακόμη και στο σπίτι. Αυτά τα φάρμακα σταματούν την ανάπτυξη βακτηρίων ή επιβραδύνουν την εξάπλωση της νόσου. Πολλά από αυτά τα φάρμακα διατίθενται χωρίς ιατρική συνταγή. Η δράση των ουσιών εμφανίζεται τοπικά, στο σημείο εφαρμογής στο προσβεβλημένο δέρμα. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τη δυναμική της θεραπείας, εάν δεν υπάρχει βελτίωση, το φάρμακο μπορεί να μην σας βοηθά.

Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα από τον παράγοντα που χρησιμοποιείται, τότε είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε ξανά έναν δερματολόγο σχετικά με το διορισμό άλλης θεραπείας. Ίσως χρειαστεί να συνταγογραφήσετε ένα ισχυρότερο φάρμακο. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις της νόσου, συνταγογραφούνται δισκία. Πολλά φάρμακα έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες, οπότε είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε τον αριθμό αίματος κατά τη θεραπεία με χάπια. Ο μύκητας είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί πλήρως, καθώς μπορεί να επαναληφθεί. Η θεραπεία δεν πρέπει να διακόπτεται, διαφορετικά τα μανιτάρια μπορεί να παρουσιάσουν αντοχή στα συστατικά του φαρμάκου που τα επηρεάζουν. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε την καθαριότητα και την ξηρότητα του ποδιού. Με μια μορφή μόλυνσης που μοιάζει με μοκασίνη, η ονυχομυκητίαση, δηλαδή βλάβη στα νύχια, συμβαίνει πολύ συχνά. Λόγω του γεγονότος ότι το δέρμα στο πόδι είναι πυκνωμένο και είναι πιο δύσκολο για τα φάρμακα να διεισδύσουν στο εσωτερικό, αυτή η ασθένεια είναι πιο δύσκολο να θεραπευτεί. Σε αυτήν την περίπτωση, τα τυπικά φάρμακα "δεν λειτουργούν" και συνταγογραφείται πρόσθετη θεραπεία με τη μορφή χαπιών. Ονυχομυκητίαση - βλάβη στα νύχια των ποδιών από μύκητα των δερματοφύτων του γένους. Η ασθένεια μπορεί επίσης να προκληθεί από ζύμες και καλούπια. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ονυχομυκητίασης:

• Περιφερικό υπογλώσσιο. Ανάλογα με την περιοχή της βλάβης της πλάκας των νυχιών, διακρίνονται τρεις βαθμοί βλάβης. Εάν το καρφί παρουσιάζεται σε μια τομή και υπό όρους χωρίζεται σε τρία μέρη (σε βάθος), τότε η βλάβη έως τα δύο τρίτα του Ο όγκος θα αντιστοιχεί στα δύο πρώτα στάδια της νόσου. Και όταν περισσότερα από τα 2/3 του νυχιού επηρεάζονται από τον μύκητα, αυτός είναι ήδη ο τρίτος βαθμός. Σε αυτήν την περίπτωση, η ρίζα του νυχιού (μήτρα) εμπλέκεται στη διαδικασία της νόσου, και μερικές φορές επίσης διπλώνει το δέρμα στις πλευρές του νυχιού, που ονομάζονται περιτοναϊκές κορυφογραμμές.
• εγγύς υπογλώσσιο. Η ήττα του πίσω μέρους της πλάκας νυχιών, όπου βρίσκεται η τρύπα.
• επιφανειακό λευκό. Αυτός ο τύπος ονυχομυκητίασης είναι συχνός στα πόδια.
• συνολική δυστροφική. Το τελευταίο στάδιο τερματισμού.

Στον φυσαλιδώδη τύπο, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει την αφαίρεση των κορυφών των κυψελών. Στη συνέχεια, όλο το υγρό που ρέει από αυτά σβήνεται. Αυτή η περιοχή στεγνώνει, εφαρμόζεται μια αντιμυκητιακή κρέμα ή μια ειδική συμπίεση. Εάν προσδιοριστεί η παρουσία βακτηριακής λοίμωξης, τότε συνταγογραφείται μια σειρά αντιβιοτικών. Μερικές φορές η ασθένεια συνοδεύεται από πυρετό. Οι οξείες λοιμώξεις ανταποκρίνονται καλύτερα στη θεραπεία από τις χρόνιες μυκητιακές και αργές διαδικασίες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα. Τα αντιμυκητιασικά φάρμακα λαμβάνονται μέχρι την πλήρη ανάρρωση. Συμβαίνει ότι δεν πεθαίνει όλοι οι μύκητες και όταν ακυρώνονται τα φάρμακα, εμφανίζεται υποτροπή της νόσου.

Εάν ο ασθενής αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ασθένεια θα γίνει χρόνια και θα αναπτύξει σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη. Εκτός από το πόδι, το δέρμα των ποδιών μπορεί να εμπλέκεται στην ασθένεια.

Η παραδοσιακή ιατρική προσφέρει κομπρέσες και λοσιόν για τη θεραπεία του μύκητα των νυχιών χρησιμοποιώντας έλαιο τσαγιού, το οποίο έχει αντιφλεγμονώδη δράση, καθώς και σκόρδο. Το πλύσιμο με τακτικά απορρυπαντικά δεν σκοτώνει πάντα παθογόνα βακτήρια. Για να αφαιρέσετε τον μύκητα από τα ρούχα, τα λευκά είδη πρέπει να πλένονται σε ζεστό νερό ή, εάν είναι δυνατόν, να βράζονται. Συνιστούμε τη χρήση λευκαντικού και ζεστού σιδερώματος.